Γιατί έχεις το βλέμμα σου χαμηλά; Οι απαντήσεις που αναζητάς δεν είναι εκεί… ποτέ δεν ήταν! Λες δεν έχεις την διάθεση ή την δύναμη να σηκώσεις το βλέμμα. Θα σου πω , λοιπόν, εγώ τί χάνεις!

Έχασες ένα ζευγάρι αγκαλιασμένο που χαζεύει το ηλιοβασίλεμα. Έχασες τα πουλιά που πετούν με ανοιγμένα φτερά προς το άγνωστο, χωρίς να φοβούνται, ελεύθερα και τραγουδώντας. Έχασες το κύμα που σκάει στους βράχους της ακροθαλασσιάς. Έχασες τον ήλιο που ‘’τρέχει’’ να κρυφτεί πίσω από τα ογκώδη βουνά, πριν τον μαλώσεις που σε ζέστανε υπερβολικά και σήμερα. Θα μπορούσα να γράφω όλη μέρα τί χάνεις, και μια ζωή να μην μου φτάσει.

Γιατί , όσο και αν δεν το πιστεύεις, η κάθε στιγμή δεν μοιάζει με την προηγούμενη.

Απλά μπορεί να γράφεται στο ίδιο κεφάλαιο του βιβλίου της ζωής σου, αλλά δεν παύει να αποτελεί διαφορετική σελίδα. Μου λες φοβάσαι να δεις μπροστά τί σε περιμένει… μα αυτό είναι το μαγικό, το άγνωστο να σου ανοίγει διαδρομές που , έτσι και αλλιώς, δεν μπορείς να αποφύγεις! Απλά , αν κοιτάς ψηλά, έχεις το πλεονέκτημα ότι μπορείς να αλλάξεις πορεία ,αν χρειαστεί,  πριν καν χρειαστεί ή το πλεονέκτημα της απόλαυσης της διαδρομής.

Κοίτα, λοιπόν, ψηλά και καρφίτσωσε στον μπλε καμβά του ουρανού τα όνειρά σου, τις ελπίδες σου, τις φοβίες σου, τα παράπονά σου, ό,τι και αν θες εσύ. Όλα είναι ευπρόσδεκτα εκεί. Και δες τα να σου γεμίζουν τα κενά με τα υλικά της γαλήνης και της ευγνωμοσύνης. Ακόμα και τα δάκρυά σου να κρεμάσεις στον ουρανό, θα γίνουν βροχή δροσιστική καλοκαιρινή που θα καθαρίσει τις πληγές της ψυχής σου. Και να σου πω ένα μυστικό; Όλοι φοβόμαστε κάτι, όλοι πονάμε για κάτι και όλοι θέλουμε κάτι σε αυτή την ζωή.

Ο φόβος, ο πόνος και η επιθυμία, όμως, είναι οι κλέφτες της ζωής.

Μην τους χαρίζεις απλόχερα τα υπάρχοντα της ψυχής σου. Μην τους ανοίγεις την πόρτα να μπουν αμαχητί. Απλά ζήσε το σήμερα και για το αύριο μην σκέφτεσαι και πολύ. Έχει ο Θεός… ούτε και να χάνεσαι στην άβυσσο του χθες. Δεν θα βρεις κάτι εκεί, ό,τι είχε να σου δώσει το έχεις πάρει μαζί σου στο ταξίδι που λέγεται σήμερα. Άκου , δες, γεύσου, μύρισε την ζωή γύρω σου. Αν χρειαστεί κάνε μια στάση να ξεκουραστείς αλλά μην σταματάς ποτέ. Γιατί στο τέλος της διαδρομής θα δεις ότι άξιζε να έχεις το βλέμμα σου ΜΟΝΟ ψηλά… στο εγγυώμαι!