Η υπομονή τα κερδίζει όλα
Share This Article
Η υπομονή είναι μια αρχαία και πολύ σημαντική αρετή. Πρόκειται για μία πνευματική αρετή η οποία βοηθάει το άτομο να προσηλώνεται στους στόχους του και να αγωνίζεται για την επίτευξή τους. Ως γνωστόν, η υπομονή είναι το καλύτερο όπλο άμυνας, αλλά και η χειρότερη βόμβα όταν σκάσει. Δοκιμάζεται όταν έρχονται πολλά δεινά στην ζωή μας, αναποδιές ή δυσκολίες. Δοκιμάζεται και όταν αναμένουμε κάτι εναγωνίως να πραγματοποιηθεί ή να τελειώσει. Τί γίνεται, όμως, όταν είμαστε στο τέλος της διαδρομής και η υπομονή έχει σχεδόν εξαντληθεί;
Τα οφέλη της υπομονής
Για τις μεγάλες λύπες της ζωής μας χρειάζεται θάρρος , για τις μικρές υπομονή ,όπως είπε και ο Βίκτωρ Ουγκώ. Η σημασία της υπομονής έγκειται , γενικά, στη δυνατότητα να μας κάνει πιο δυνατούς όταν πρόκειται να αντιμετωπίσουμε την αβεβαιότητα ή την απογοήτευση. Σχετίζεται με τον αυτοέλεγχο και την ανοχή στην απογοήτευση, που είναι απαραίτητα στοιχεία για την επιτυχία και την ενίσχυση της προσωπικής ανάπτυξης.
Όταν γινόμαστε πιο υπομονετικοί θα έχουμε μεγαλύτερη ικανότητα να παίρνουμε καλές αποφάσεις γιατί δεν θα ενεργούμε από παρορμητικότητα και συναισθηματικότητα.
Η υπομονή, επίσης, οδηγεί σε λιγότερη ευαισθησία σε εθισμούς, είτε ναρκωτικά είτε κάπνισμα είτε αλκοόλ. Και αυτό γιατί οι υπομονετικοί ενήλικες και έφηβοι δεν προτιμούν να καταφεύγουν σε καταχρήσεις όταν ταρακουνιέται το καράβι της ζωής τους, αλλά με πυξίδα την υπομονή τους βρίσκουν την πολυπόθητη στεριά.Επίσης η υπομονή οδηγεί σε λιγότερα επεισόδια κατάθλιψης. Και αυτό γιατί οι υπομονετικοί άνθρωποι τείνουν να βιώνουν περισσότερα θετικά συναισθήματα, καθώς ξέρουν πως να χειρίζονται στρεσσογόνες ή αγχωτικές καταστάσεις. Επίσης, σε συναισθηματικό επίπεδο, η υπομονή μπορεί να μειώσει τα επίπεδα στρες και άγχους. Αυτό συμβάινει γιατί οι ανυπόμονοι άνθρωποι τείνουν να εκνευρίζονται και να αγχώνονται πιο εύκολα.
Aκούστε αυτο το άρθρο και σε podcast👇
Συμβουλές για υπομονή
Είναι ολοφάνερο από τα παραπάνω ότι η υπομονή είναι μια δεξιότητα που πρέπει όλοι να δουλέψουμε για να έχουμε. Πως μπορούμε, όμως, να βελτιώσουμε την υπομονετικότητά μας; Αυτή την καίρια, για όλους μας, αρετή;
Καταρχήν, πρέπει να αναγνωρίζουμε πότε είμαστε ανυπόμονοι. Όταν αυτό συμβεί, τότε προσδιορίστε το πώς εκδηλώνεται η ανυπομονησία στο μυαλό και το σώμα σας. Έπειτα, αναρωτηθείτε πως μπορείτε να μετατρέψετε αυτή την ανυπομονησία σε υπομονή.
Ένας άλλος τρόπος για να εστιάσετε στην υπομονή είναι μέσω εστίασης σε θετικά γεγονότα. Μπορείτε να ακούσετε το αγαπημένο σας τραγούδι όταν περιμένετε κάτι, ή να διαβάσετε το αγαπημένο σας βιβλίο ή να ασχοληθείτε με την αγαπημένη σας δραστηριότητα, όπως την γυμναστική ή την ζωγραφική.
Ένας άλλος τρόπος για να αναπτυχθεί η υπομονή είναι η κατανόηση και η αποδοχή ότι δεν ελέγχουμε όλα όσα συμβαίνουν στη ζωή. Επομένως, καλό είναι να εστιάζουμε σε αυτά που μπορούμε να αλλάξουμε και να αφήνουμε να εξελιχθούν τα υπόλοιπα όπως πρέπει.
Λινά: Επίσης, σημαντικό για την επίτευξη της υπομονής είναι το να μάθετε να ζείτε στο παρόν. Σταματήστε να ζείτε στο παρελθόν ή να προσπαθείτε να προβλέψετε το μέλλον. Αντίθετα, θα ήταν καλύτερο να ζείτε στην τωρινή πραγματικότητα, στο εδώ και τώρα. Αναπνεύστε βαθειά για ένα λεπτό, και βγείτε από την ανυπομονησία σας για λίγο. Πάρτε τον χρόνο σας για να ρυθμίσετε τα συναισθήματα σας και να σκεφτείτε πιο καθαρά.
Γιατί, όμως, ξεχνάμε την σημασία αυτής της ξεχασμένης αλλά πολύ σημαντικής αρετής;
Είναι, πράγματι, δύσκολο σε μια δύσκολη σελίδα της ζωής να δεις καθαρά και με υπομονή την κατάσταση. Είναι πιο βολικό και, ίσως, εύκολο σαν λύση να φωνάζουμε ότι δεν αντέχουμε άλλο και ότι κάτι θέλουμε να γίνει πιο γρήγορα ή με διαφορετικό τρόπο ή αποτέλεσμα. Γιατί, όμως, επιθυμούμε μόνιμα τα πράγματα να γίνονται ακριβώς όπως τα θέλουμε και όταν τα θέλουμε; Δεν είναι λίγο εγωιστικό; Και, επιπλέον, τί έχουμε να κερδίσουμε από μια τέτοια κίνηση; Θέλουμε το αεροπλάνο να έρθει στην ώρα του και να μην έχει καθυστέρηση.. θέλουμε το φαγητό να γίνει γρήγορα για να φάμε και να ξεκινήσουμε την υπόλοιπη μέρα μας.. Θέλουμε, έπειτα, να τελειώσει το οχτάωρό μας και να γυρίσουμε πίσω στο σπίτι, ώστε την επόμενη μέρα να παρακαλάμε για τα ίδια πράγματα.
Σκεφτείτε, όμως, πόσο εξουθενωτικό είναι αυτό για εσάς και ψυχοφθόρο. Πόσο πιο εύκολο θα ήταν να δεχτείτε τα πράγματα ακριβώς όπως είναι. Πόσο πιο εύκολο θα ήταν όταν είσαι στην δουλειά, να είσαι απλά στην δουλειά, και όταν είσαι στον καναπέ σου να είσαι στον καναπέ σου. Γιατί μην μου πείτε ότι δεν έχετε βρεθεί στην δουλειά και ονειρευτεί το σπίτι σας και την θαλπωρή του κρεβατιού σας και των δικών σας ανθρώπων, που είναι και απόλυτα λογικό.
Αλλά και όταν έρθει αυτή η πολυπόθητη στιγμή μετά από ένα δύσκολο οχτάωρο, και ευρισκόμενοι στον καναπέ και την ασφάλεια του σπιτιού σας, το μυαλό σας πετάει ανυπόμονα στις δουλειές του αύριο, στις υποχρεώσεις και τις προθεσμίες. Και, έτσι, ενώ το σπίτι σας περίμενε με ανοιχτές αγκάλες να σας χαλαρώσει και να σας δώσει πίσω την ενέργεια, εσείς αυτοσαμποτάρεστε και αφήνετε την ανυπομονησία να πιάσει δουλειά και να σας χαλάσει την ηρεμία σας. Το να αλλάξει αυτό είναι στο χέρι όλων μας, όλοι μας μπορούμε να ζήσουμε και να απολαύσουμε την ηρεμία και όλα τα υπόλοιπα οφέλη της υπομονής.