Αγάπη… τι λέξη και αυτή;

Μια λέξη που δεν έχει πάρει την αξία που της αναλογεί ακόμα. Η έννοια της ,όμως, είναι ικανή να αλλάξει τον κόσμο. Η αγνότητά της έχει μια ενέργεια που μπορεί να κάνει και τον πιο σκληρό άνθρωπο να κλάψει.

Μα ποια είναι η πιο αγνή ανθρώπινη σχέση  πάνω στην γη στην οποία αναπτύσσεται αυτή; Πολύ συνειδητοποιημένα θα απαντήσω η σχέση των παππούδων με τα εγγόνια τους. Είναι η σχέση που γαλουχεί το μέλλον και μετασχηματίζει τους νέους ενήλικες. Είναι η σχέση που είναι ικανή να αλλάξει τον κόσμο καθώς είναι αυτό που χρειάζεται, μια αγάπη γεμάτη υπομονή.

Προσωπικά από τους παππούδες μου ,και ειδικά τον παππού μου, έχω να θυμάμαι πολλά. Τις διδαχές του, τα σοφά του λόγια, παρόλο που ήταν αγράμματος, και ,προπάντων, το χαμόγελό του. Ήτανε ένας άνθρωπος χωρίς κακία ή μίσος. Ήτανε τόσο απλός και ζεστός όσο οι ηλιαχτίδες του ηλίου που σε κτυπάνε ένα καλοκαιρινό πρωινό.

Η αγκαλιά του;

Η αγκαλιά του εξαφάνιζε κάθε αμφιβολία και ανασφάλεια. Μετέτρεπε την λύπη σε χαρά και τον θυμό σε ηρεμία. Η θεραπεία που χρειάζεται ο κάθε μελαγχολικός άνθρωπος.

Και πόσα ακόμα… Για να τον περιγράψω; δεν φτάνουνε μόνο λίγες λέξεις.

Θυμάμαι στην ηλικία των 25 ,όταν είχα φύγει από το σπίτι, καθόμασταν τα καλοκαίρια στην αυλή του σπιτιού  και μου έλεγε  ιστορίες για τα δύσκολα χρόνια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, οι ιδίες ιστορίες που ήξερα από μικρός. Τις άκουγα ξανά και ξανά με την ίδια λαχτάρα, σαν να ήτανε η πρώτη φορά. Ακόμα θυμάμαι να μου λέει τις συμβουλές του για το πως θα είμαι ευτυχισμένος. Μια συμβουλή του , όμως, θα μοιραστώ μαζί σας. Μου έλεγε πάντα «Στα απλά και τα λίγα είναι η ευτυχία», πιστεύω μια φράση με μεγάλη έννοια.

Παρόλου που βρίσκεται  μακριά τώρα, τον έχω μέσα στην καρδιά μου. Τα σοφά του λόγια έγιναν το δικό μου αστέρι της Βηθλεέμ και πυξίδα στην ζωή μου. Έχω να θυμάμαι όλα τα καλά πράγματα που μου έμαθε και, προπάντων, αυτή την ζεστή αγκαλιά που σε άλλαζε και σε έκανε βρέφος στην αγκαλιά της μαμάς.

Η νοσταλγία μεγάλη. Πολλές φορές θα ήθελα να είναι δίπλα μου να με συμβουλέψει και πάλι. Αλλά αυτό που έχω κληρονομιά από αυτόν είναι την αγάπη του φωλιασμένη στην καρδιά μου, τις συμβουλές του χαραγμένες στο μυαλό μου και την παρουσία του πάντα μαζί μου.

Είναι μια αγνή αγάπη που έμεινε ,και θα μείνει, ανεξίτηλη για πάντα.