Μια καθημερινή μέρα, όπως όλες τις άλλες, μετά από μια δύσκολη, σωματικά και ψυχολογικά,  μέρα στην δουλειά  ετοιμαζόμουν να επιστρέψω σπίτι. Αποφάσισα ,όμως, πρώτα να κάνω μια στάση στο βιβλιοπωλείο. Μου είχε κεντρίσει την προσοχή ,στην βιτρίνα του, ένα βιβλίο με τίτλο “Γίνε σαν το νερό” , γραμμένο από την ίδια την κόρη του διάσημου θρύλου των πολεμικών τεχνών Bruce Lee. Το αγόρασα, το πήρα σπίτι, το άφησα στο κομοδίνο μου και υποσχέθηκα στον εαυτό μου το βράδυ πριν κοιμηθώ να λύσω το μυστήριο του τίτλου αυτού του ιδιαίτερου, για μένα, βιβλίου. Έτσι και έγινε.

Ξεκινώντας να το διαβάζω αμέσως μου δόθηκε η ευκαιρία να καταλάβω τί εννοούσε η συγγραφέας. Πώς ένα στοιχείο, όπως το νερό, τόσο δεδομένο ,για εμάς, και ,εν τέλει, αδιάφορο  μπορούσε να βελτιώσει και ,ίσως, και να καθορίσει την προσωπικότητά μου με θετικό τρόπο;

Όλα καταλήγουν στις ίδιες τις ιδιότητες αυτού του μαγικού και ζωοφόρου στοιχείου που λέγεται νερό. Ο Bruce Lee ,όπως μας εξηγεί το βιβλίο, έμαθε την σημασία του μέσα από τα λεγόμενα του εκπαιδευτή του, που τον προέτρεψε να γίνει σαν το νερό. Τσατισμένος και απογοητευμένος από την αδυναμία της νεανικής του φύσης να κατανοήσει τα λεγόμενα του δασκάλου του, αποφάσισε να πάρει μια μικρή βάρκα, να βγει στα ανοιχτά και να προσπαθήσει να βρει τις απαντήσεις που αναζητούσε. Όσο αυτές, όμως, δεν έρχονταν ,τόσο θύμωνε και απελπίζονταν, εως ότου χτύπησε τσατισμένος με την γροθιά του το νερό που τον περιτριγύριζε. Και τότε συνέβη κάτι μαγικό. Παρατήρησε ότι το νερό δεν άλλαξε μορφή ούτε τραυματίστηκε, αντιθέτως απορρόφησε την γροθιά του και την ενσωμάτωσε στην ίδια του την φύση. Έκανε <<χώρο>> για το εμπόδιο που προσπαθούσε να αλλοιώσει την ελεύθερη φύση και την ροή του. Δεν σταμάτησε ,όμως, ποτέ να ρέει ή να ακολουθεί την συνηθισμένη του πορεία κατά μήκος του ποταμού. Και τότε ο μικρός Bruce κατάλαβε τί προσπαθούσε να του μεταλαμπαδεύσει ο δάσκαλός του.

Όπως το νερό δεν αλλοιώνεται από τα εμπόδια που συναντά στον δρόμο του, όπως πέτρες και κλαδιά, έτσι και εμείς οι άνθρωποι καλό είναι να μην πηγαίνουμε ενάντια στις προκλήσεις που εμφανίζονται στο δικό μας μονοπάτι, που λέγεται ζωή. Αντιθέτως, πρέπει να μάθουμε να ακολουθούμε την ζωή ,με τα καλά και τα κακά της, και να αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες προσαρμόζοντάς την αναλόγως, επαναπροσδιορίζοντας μια νέα πορεία που θα τις ενσωματώνει σε αυτήν, χωρίς να την αλλοιώνει. Γιατί εμπόδια θα έρθουν στον δρόμο μας, και όσο μεγαλύτερα και αναπόφευκτα είναι, τόσο πιο αναγκαία και δύσκολη η προσαρμογή… αλλά αναγκαία! Γιατί η ζωή, όπως το νερό, πρέπει και μπορεί να συνεχίσει την πορεία της, προσαρμοσμένη ,πάντα, στα νέα δεδομένα. Παρατηρήστε ότι το νερό δεν αλλάζει ή σταματά την πορεία του όταν βρεί κάποιο εμπόδιο στον δρόμο του. Αντίθετα η φύση του είναι να συνεχίσει την κανονική του πορεία, ακόμα και αν χρειαστεί να καταβάλει προσπάθεια με όλη του την δύναμη για να το υπερνικήσει. Έτσι και εμείς πρέπει να ακολουθούμε την ροή της ζωής μας, προσθέτοντας στον καμβά της τις πινελιές των επιθυμιών και των ονείρων μας.

Μην πας ενάντια στα γεγονότα της ζωής. Γεύσου κάθε της καρπό και απόλαυσέ την, ξέροντας ότι στις δυσκολίες μπορείς να νικήσεις αν τις αποδεχτείς και πολεμήσεις με όλη σου την δύναμη να συνεχίσεις! Γίνε σαν το νερό φίλε μου… και θα τα καταφέρεις!